Niniejsza strona "Rycerza Niepokalanej 1922", jest jedynym oficjalnym organem Rycerstwa Niepokalanej w Polsce oraz III Zakonu Franciszkańskiego w Polsce

 Drodzy Wierni!

     Jak zauważyliście zostało wznowione wydawanie pisma „Rycerz Niepokalanej 1922” w formie miłej dla serca i duszy każdego katolika: w duchowości o. Maksymiliana Kolbe, w duchu miłości Pana Boga i Niepokalanej Matki Najświętszej, bez żadnych naleciałości modernistycznych.
W obecnych czasach, pismo to katolickie w swej formie i przekazie napotyka wiele różnych przeszkód i barier, co blokuje jego rozwój i dotarcie do szerszego grona odbiorców.
Jedną z nich jest nikły zasób środków finansowych, z którymi boryka się Redakcja. Jednakże mocno wierzymy, iż Najświętsza Maryja Panna, która jest patronką „Rycerza” dopomoże nam w szerzeniu Jej wielkiego miłosierdzia i miłości poprzez pomoc w wydawaniu Jej miesięcznika i docieraniu do coraz to nowych środowisk tak w Kraju jak i za granicą.
„Na końcu Moje Niepokalane Serce zatriumfuje!”Matka Boża w Fatimie
W Jezusie i Maryi Brat Rajmund
Prosimy o dobrowolna ofiarę na konto: 
Bank PKO S.A.      46124042721111000048322759
Dobra jest modlitwa z postem, a jałmużna więcej znaczy, niźli chowanie skarbów złota, albowiem jałmużna od śmierci wybawia, ona oczyszcza grzechy i czyni, że się znajduje miłosierdzie i żywot wieczny – Tob 12, 8–9

poniedziałek, 18 września 2023

18. września św. Józefa z Kupertynu

Św. Józef z Kupertynu

           (Copertino), wŁ Giuseppe Maria Desa (ur. 17 czerwca 1603 w Copertino, zm. 18 września 1663 w Osimo) – franciszkanin konwentualny, święty Kościoła katolickiego, mistyk.

Ojciec, Feliks Desa, był stolarzem. Wychowaniem dziecka zajmowała się głównie matka, Francescina z domu Banaca, kobieta pobożna i szlachetna. Kilkukrotnie prosił o przyjęcie do franciszkanów kon­wentualnych oraz kapucynów Ostatecznie został przyjęty do franciszkanów konwentualnych, najpierw w charakterze brata Laika. Z czasem pozwolono mu przygotować się do przyjęcia święceń. W 1627 r. złożył profesję wieczystą, a 8 marca 1628 r. otrzymał święcenia i rozpoczął pracę duszpasterską. W 1630 r. w czasie procesji ku czci św. Franciszka miał pierwsze uniesienie ekstatyczne połączone z lewitacją, obserwowane przez tłumy. Lewitacje zaczęły następować codziennie. Głównie odbywały się w momentach uniesienia duchowego – ekstazy.

Świadkiem lewitacji był również papież Urban VIIl. Po ujawnieniu przypadków publicznego Lewitowania inkwizycja neapolitańska przeprowadziła trwa­jące trzy Lata śledztwo, które doprowadziło do jego uniewinnienia. Sprawą wielokrotnie interesowało się Święte Oficjum. By nie wzbudzać sensacji, zalecono przeniesienie. Józefa przeniesiono do klasztoru Sacro Convento w Asyżu, gdzie przebywał w Latach 1639-1653, a następnie do Pietrarubbii, gdzie przebywał do 1657 roku. Przez krótki czas przebywał również w klasztorach kapucynów. Odwiedzali go księża, zakonnicy, dostojnicy Kościoła, biskupi i kardynałowie, a także głowy koronowane. Wśród nich przyszły król Polski Jan II Kazimierz Waza, który, podobno, chcąc dowiedzieć się, czy kiedykolwiek zostanie królem, zapytał o to świętego w 1646 r. i uzyskał następującą odpowiedź: Ach, będziesz, ale ani tobie pożądanem, ani dla poddanych twych użytecznym królowaniem.

Zmarł w Osimo (Marche, Włochy) 18 września 1663 r. Tam też, w krypcie tamtejszej bazyliki jego imienia, spoczywają jego relikwie.

W postaci św. Józefa teolodzy upatrywali przykładu mistyka, a współcześni widzieli w nim uosobienie św. Franciszka z Asyżu.

Pamięć Józefa z Kupertynu otoczona jest w Kościele katolickim kultem. Jego beatyfikacji dokonał 24 lutego 1753 roku papież Benedykt XIV, zaś kanonizował go 16 Lipca 1767 roku Klemens XIII.

Za:  https://franciscus.pl/18-wrzesnia-sw-jozefa-z-kupertynu/?fbclid=IwAR0X2DcyuLLRDAw46H-QHzNayOTcTJ2FkdqW0PjEs9otRMSZRazrxXK5gxg

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz