Historia Rycerza Niepokalanej

 

            Rycerz  Niepokalanej założony przez o. Maksymiliana Marię Kolbego, który był jego pierwszym redaktorem (do marca 1939). Pierwszy numer czasopisma ukazał się w styczniu 1922. Zgodnie z zapowiedzią o. Kolbego celem „Rycerza Niepokalanej” jest nie tylko pogłębić i umocnić wiarę, wskazać prawdziwą ascezę i zapoznać wiernych z mistyką chrześcijańska, ale także w myśl zasad „Milicji Niepokalanej”, starać się o nawrócenie katolików. W pierwszym wydaniu miesięcznika ze stycznia 1922 o. Kolbe ogłosił patronem „Rycerza Niepokalanej” zmarłego w roku 1921 o. Wenantego Katarzyńca. Od pierwszego numeru czasopisma są drukowane na jego łamach podziękowania kierowane do Najświętszej Marii Panny Niepokalanej. W pierwszym numerze pisma przedstawiono zarys historii oraz program stowarzyszenia Rycerstwo Niepokalanej.

Do października 1922 miesięcznik był wydawany w Krakowie (w konwencie oo. franciszkanów przy placu Wszystkich Świętych 5, później w Grodnie, a od 1927 w Niepokalanowie. Pierwszy numer pisma ukazał się w nakładzie 5 tys. egzemplarzy, w 1927 osiągnął nakład 70 tys. egz., w 1933 – 680 tys. egz. zaś w latach 1938-39 wahał się w granicach 800 tysięcy. Już podczas wojny, w grudniu 1940, o. Maksymilian wyprosił u władz niemieckich zgodę na jednorazowe wydrukowanie „Rycerza” w nakładzie 120 tys. egzemplarzy.

Do 1936 redaktorem czasopisma był o. Justyn Nazim, a po powrocie z Japonii dyrektorem wydawnictwa w Niepokalanowie został ponownie o. Kolbe.

W 1952 pismo w Polsce przestało się ukazywać, gdyż komuniści zakazali jego działalności. To przymusowe milczenie trwało aż do 1981 kiedy wznowiono wydawanie „Rycerza Niepokalanej” w Niepokalanowie.

W roku 1971 r., polscy franciszkanie rozpoczęli w Santa Severa pod Rzymem wydawanie „Rycerza Niepokalanej” dla Polaków mieszkających na emigracji. Ta polonijna wersja czasopisma ukazuje się regularnie do dzisiaj, pomimo że w 1981 r. wznowiono wydawanie „Rycerza Niepokalanej” w Niepokalanowie.

Istnieje również japońska edycja tego miesięcznika. „Seibo no Kishi” (czyli „Rycerz Maryi-bez-grzechu”), założony został w 1930 roku w Nagasaki, dzięki staraniom o. Maksymiliana Kolbe i jego współpracowników[10]. Miesięcznik ten był pierwszym japońskim czasopismem katolickim. W 1935 wychodził w nakładzie 70 tys. egzemplarzy.

Niestety wszystkie powyższe wznowienia "Rycerza" (Włochy, Polska) jak i kontynuacja (Japonia) są w swej formie modernistyczne i podążają za zgubnymi "reformami" tzw. soboru watykńskiego II. Mamy nadzieję, że wznowiony w Polsce w 2020 roku "Rycerz Niepokalanej 1922" wiernie przekazuje założenia i ideały "Rycerza" i MI o. Maksymiliana. W ten sposób służy temu, aby jak najwięcej dusz, oddając się Niepokalanej jako Jej „rzecz i własność”, przybliżyło się do Najsłodszego Serca Jezusowego.