Dusze czyśćcowe

           Św. Brygidzie pokazał anioł w widzeniu męki dusz czyścowych, oraz ich modły za tych, którzy im ulgę niosą w cierpieniach. „Jak pokarm, – rzekł anioł – rozwesela zgłodniałego, świeża woda spalonego pragnieniem, ciepłe okrycie zmrożonego żebraka, miękka pościel złamanego boleścią, jak szczęśliwa wiadomość pociesza zasmuconego: – tak ofiary Mszy świętej i dobre uczynki wiernych rozweselają dusze czyścowe”. Potem dodał: „Błogosławiony człowiek, który wspomaga dusze cierpiące modlitwami, dobrymi uczynkami, umartwieniem ciała!” 

I zaraz słyszałam, – powiada św. Brygida – wiele głosów mówiących: „O Panie Jezu Chryste, Sędzio sprawiedliwy, pomnażaj miłość Twoją w sercach tych, którzy nas wspierają, abyśmy z tych dobrych uczynków większą korzyść miały.” „O Panie Boże! Daj stokrotną nagrodę przyjaciołom naszym na ziemi, którzy przez swe dobre czyny wznoszą nas do światłości niebieskiej i do oglądania Oblicza Twego”. (Objaw. Ks. 4. r. 9) Pamiętajmy, że między nami a duszami naszych krewnych, rodaków, bliźnich w czyścu istnieje wzajemna łączność, pomoc, płynąca z miłości, – Obcowanie świętych!

Posłaniec Serca Jezusowego, listopad 1915, str. 214. (Za Biuletynem św. Marii Goretti nr 21, 2021)