Niniejsza strona "Rycerza Niepokalanej 1922", jest jedynym oficjalnym organem Rycerstwa Niepokalanej 1917 w Polsce oraz III Zakonu Od Pokuty

 Drodzy Wierni!

     Jak zauważyliście zostało wznowione wydawanie pisma „Rycerz Niepokalanej 1922” w formie miłej dla serca i duszy każdego katolika: w duchowości o. Maksymiliana Kolbe, w duchu miłości Pana Boga i Niepokalanej Matki Najświętszej, bez żadnych naleciałości modernistycznych.
W obecnych czasach, pismo to katolickie w swej formie i przekazie napotyka wiele różnych przeszkód i barier, co blokuje jego rozwój i dotarcie do szerszego grona odbiorców.
Jedną z nich jest nikły zasób środków finansowych, z którymi boryka się Redakcja. Jednakże mocno wierzymy, iż Najświętsza Maryja Panna, która jest patronką „Rycerza” dopomoże nam w szerzeniu Jej wielkiego miłosierdzia i miłości poprzez pomoc w wydawaniu Jej miesięcznika i docieraniu do coraz to nowych środowisk tak w Kraju jak i za granicą.
„Na końcu Moje Niepokalane Serce zatriumfuje!”Matka Boża w Fatimie
W Jezusie i Maryi Brat Rajmund
Prosimy o dobrowolna ofiarę na konto: 
Bank PKO S.A.      46124042721111000048322759
Dobra jest modlitwa z postem, a jałmużna więcej znaczy, niźli chowanie skarbów złota, albowiem jałmużna od śmierci wybawia, ona oczyszcza grzechy i czyni, że się znajduje miłosierdzie i żywot wieczny – Tob 12, 8–9

poniedziałek, 9 października 2023

Św. Franciszek z Asyżu: diabelski smutek

               Św. Franciszek z Asyżu nauczał, że diabeł robi wszystko, co w jego mocy, żeby przeszkodzić człowiekowi w życiu świętą radością, a więc w osiągnięciu szczęścia. Żeby przezwyciężyć tę trudność, święty wzywa do wyrobienia w sobie dwóch bardzo skutecznych nawyków.

Być szczęśliwym

Wszyscy chcemy być szczęśliwi. Dążenie do szczęścia jest wspólne dla wszystkich ludzkich istot, ale szczęście często nam się wymyka, jednocześnie pozostawiając wrażenie, że chociaż robimy wszystko według przepisów świata na osiągnięcie go, to te przepisy nie zadowalają ludzkiej duszy. W ten sposób w każdym z nas rodzi się smutek.

Zdaniem świętego Franciszka taka skłonność do smutku pochodzi od diabła. Święty Franciszek zawarł swoją myśl w serii wykładów zakonnych, które amerykański ksiądz Francis Xavier Lasance opisał w opublikowanym w Stanach Zjednoczonych dziele pt. With God: A Book of Prayers and Reflections (Z Bogiem: księga modlitw i rozważań):

Tylko diabeł i jego zwolennicy powinni być smutni. A my przeciwnie, zawsze powinniśmy się radować w Panu. Bracia moi umiłowani, zawsze miejcie w sobie świętą radość w Bogu, wewnętrzną i zewnętrzną. Jeśli sługa Boży stara się mieć i zachować radość duchową, która wypływa z czystego serca i staje się osiągalna dzięki żarliwym modlitwom, wtedy demony nie mogą mu uczynić nic złego. Muszą uznać, że „skoro ten sługa Boży cieszy się zarówno niepowodzeniem jak i powodzeniem, to nie zdołają wejść do jego serca ani mu zaszkodzić”.

Dwie cnoty, dwa nawyki

Święty Franciszek był przekonany, że diabeł zrobiłby wszystko, co w jego mocy, by przeszkodzić człowiekowi w życiu świętą radością. „Jeśli chcemy zwalczyć ten smutek, musimy się skupić na modlitwie i czystości serca„. Mówił i przestrzegał:

Dlatego, bracia moi umiłowani, ponieważ ta święta radość pochodzi z czystości serca i z czystości ciągłej modlitwy, musimy przede wszystkim starać się osiągnąć te dwie cnoty, aby dzięki nim zyskać radość zewnętrzną i wewnętrzną, której tak bardzo pragnę i którą chciałbym widzieć i odczuwać, zarówno w sobie jak i w was.

Tak więc, zdaniem świętego Franciszka z Asyżu diabeł i świat nie mogą dać szczęścia tego rodzaju. Ale codzienna troska o czystość serca oraz o żarliwą modlitwę mogą nam pomóc na tej drodze. To jest radość, która może znieść każde ciężkie doświadczenie, bo jest to radość pochodząca od Boga.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz