Niniejsza strona "Rycerza Niepokalanej 1922", jest jedynym oficjalnym organem Rycerstwa Niepokalanej w Polsce oraz III Zakonu Franciszkańskiego w Polsce

 Drodzy Wierni!

     Jak zauważyliście zostało wznowione wydawanie pisma „Rycerz Niepokalanej 1922” w formie miłej dla serca i duszy każdego katolika: w duchowości o. Maksymiliana Kolbe, w duchu miłości Pana Boga i Niepokalanej Matki Najświętszej, bez żadnych naleciałości modernistycznych.
W obecnych czasach, pismo to katolickie w swej formie i przekazie napotyka wiele różnych przeszkód i barier, co blokuje jego rozwój i dotarcie do szerszego grona odbiorców.
Jedną z nich jest nikły zasób środków finansowych, z którymi boryka się Redakcja. Jednakże mocno wierzymy, iż Najświętsza Maryja Panna, która jest patronką „Rycerza” dopomoże nam w szerzeniu Jej wielkiego miłosierdzia i miłości poprzez pomoc w wydawaniu Jej miesięcznika i docieraniu do coraz to nowych środowisk tak w Kraju jak i za granicą.
„Na końcu Moje Niepokalane Serce zatriumfuje!”Matka Boża w Fatimie
W Jezusie i Maryi Brat Rajmund
Prosimy o dobrowolna ofiarę na konto: 
Bank PKO S.A.      46124042721111000048322759
Dobra jest modlitwa z postem, a jałmużna więcej znaczy, niźli chowanie skarbów złota, albowiem jałmużna od śmierci wybawia, ona oczyszcza grzechy i czyni, że się znajduje miłosierdzie i żywot wieczny – Tob 12, 8–9

wtorek, 31 października 2023

31 października - u Świętych

Za Przyczyną Maryi
Przykłady opieki Królowej Różańca św.
Różaniec w życiu Świętych
 
                 Nie ma żadnego świętego, który by nie odmawiał różańca, pisze autor broszurki o "Różańcu". I słusznie, różaniec bowiem, to modlitwa świętych. Wielu z nich dziwną miłością ku niemu pałało. Św. Franciszek Ksawery, apostoł Indyj, nosił różaniec na szyi, jako niewolnik Maryi. Mówił on np. że różaniec to jego skarb cały, a było to prawdą, bo największą część cudów zdziałał różańcem swoim. Św. Piotr Klawer, apostoł Negrów, w uroczystości Najświętszej Maryi Panny spraszał biednych niewolników, dawał dla nich ucztę i przy tejże sam miał naukę ku czci Najświętszej Maryi Panny po czym razem z wszystkimi odmawiał cząstkę różańca. Co roku 8 do 9 tysięcy koronek rozdawał darmo między niewolników i chciał, aby wszyscy zawsze je z sobą nosili. Jego ulubionym odpoczynkiem wśród pracy, było robienie koronek. Św. Paweł od Krzyża, założyciel zgromadzania Pasjonistów, nigdy nie opuścił cząstki różańca. W regułach swojego zakonu to samo przepisał. Wiele innych podobnych przykładów znajduje się, i dziwić doprawdy się trzeba, dlaczego są jeszcze tacy, co tak lekceważą sobie tę modlitwę.
 
Św. Jan Berchmans zawdzięcza różańcowi śmierć obfitą w pociechy i słodycze duchowne. Jeszcze przed przyjęciem sukienki zakonnej u OO. Jezuitów poświęcił się na służbę Matce Bożej, odwiedzał kościoły poświęcone Jej czci, cudowne obrazy i uważał się za Jej niewolnika. Szczególnie lubiał pielgrzymować do cudownego obrazu Najświętszej Panny Maryi w Aspicolle we Flandrii. Udawał się tam w milczeniu głębokim, duch jego tak był zajęty rozmyślaniem tajemnic różańcowych, że nie zauważał przechodniów.
Spytano się go raz:
 
Czy kocha Maryję Pannę?
 
"Chciałbym, odrzekł, mieć tysiące serc, aby Ją kochać jeszcze tysiące razy więcej".
W godzinę zgonu krzyż, różaniec św., regułę, uważał za skarby, z którymi, jak się wyraził, nie boi się umierać.
–––––––––––
Za Przyczyną Maryi. Przykłady opieki Królowej Różańca św., Przedruk z roczników Róży Duchownej (1898 – 1925), redagował O. Teodor Jakób Naleśniak św. Teologii Lektor Zakonu Kaznodziejskiego. Tom II. (Przykłady na październik). Lwów. Wydawnictwo OO. Dominikanów. 1927, ss. 446-447.

o

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)