Gertruda przyszła na świat 6 stycznia 1256 roku na terenie dzisiejszych Niemiec. Jej rodzice zmarli kilka lat później, więc 5-letnią dziewczynkę powierzono na wychowanie siostrom cysterkom w Helfcie. Gertruda spędziła w klasztorze w Helfcie całe swoje życie – najpierw jako uczennica, a następnie jako zakonnica. Dziewczynka odebrała od sióstr staranne wykształcenie teologiczne i humanistyczne. Bardzo lubiła się uczyć. Studia pochłonęły ją do tego stopnia, że zapomniała o ich celu – Bogu. 27 stycznia 1281 r. przeżyła głębokie doświadczenie Boga, które określała jako mistyczne zaślubiny z Boskim Oblubieńcem. Od tej chwili jej miłością była nie nauka, ale Bóg. Jezus ukazywał jej się w licznych objawieniach. Gertruda doświadczała też nadprzyrodzonych ekstaz i proroczych wizji. Opisała je w dziele „Objawienia”. Mistyczka zmarła w listopadzie 1302 r. Jest patronką Ameryki Południowej i początkowo była czczona właśnie tam. Jednak na prośbę króla Polski Augusta II Sasa, papież Klemens XII w 1732 roku rozciągnął jej kult na cały Kościół.
Św. Gertruda bardzo ceniła modlitwę za dusze w czyśćcu cierpiące. To im poświęcała wszystkie swoje trudy i cierpienia. Ta postawa bardzo podobała się Jezusowi, który w czasie jednej z wizji powiedział do niej: Bądź pewna, moja córko, że twoje umiłowanie zmarłych nie będzie ci przeszkodą. Wiedz, że ten hojny dar, jaki złożyłaś ze wszystkich swoich uczynków duszom czyśćcowym, szczególnie mi się spodobał, a na dowód tego oświadczam, iż wszystkie kary jakie musiałabyś znosić w życiu przyszłym, zostały ci odpuszczone- co więcej, w nagrodę za twą szczodrość tak pomnażam wagę twoich zasług, że będziesz się w niebie cieszyć wieczną chwałą.
W pismach Gertrudy znajdujemy liczne historie, opisujące kontakt świętej z duszami czyśćcowymi. Była ona świadkiem, jak Maryja wybawiła z czyśćca duszę brata zakonnego Hermana, który wyróżniał się szczególnym nabożeństwem do Niepokalanej. Zmarli wskazywali jej także na wielką moc Eucharystii. Przykładem tego jest dusza zmarłej zakonnicy, która ukazała się Gertrudzie i powiedziała: Och, jakże szczęśliwa jestem, że miałam szczególne nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu w swoim życiu, ponieważ przez nie teraz otrzymałam wiele owoców. To nie potrwa już długo i zostanę przyjęta do wspaniałości nieba. Jeszcze innym razem święta Gertruda zobaczyła duszę, która była niesiona do nieba przez prośby Kościoła.
W czasie jednego z licznych objawień Jezus podyktował św. Gertrudzie modlitwę za dusze w czyśćcu cierpiące. Obiecał, że za każdorazowe jej odmówienie uwolni z czyśćca 1000 dusz. Modlitwę tę można odmawiać wielokrotnie w ciągu dnia, samemu lub w grupie. Daje to niewyobrażalne wręcz możliwości pomocy duszom, które cierpią w czyśćcu.
MODLITWA ŚW. GERTRUDY uwalniająca 1000 dusz z czyśćca
Ojcze Przedwieczny,
ofiaruję Ci, Najdroższą Krew Boskiego Syna Twego,
Pana naszego, Jezusa Chrystusa
w połączeniu ze wszystkimi Mszami świętymi
dzisiaj na całym świecie odprawianymi,
za dusze w Czyśćcu cierpiące, za umierających,
za grzeszników na świecie,
za grzeszników w Kościele powszechnym,
za grzeszników w mojej rodzinie,
a także w moim domu. Amen.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz