Stosownie do słów Chrystusa (Mat.19,12) i przykładu apostołów, którzy, aby iść za Jezusem, wszystko porzucili, istniała zasada już od samego początku Kościoła, że kapłani winni być bezżenni. Tego domagały się: świętość ofiary, przykład dla wiernych i swoboda w wypełnianiu obowiązków. Według więc tej zasady, tylko takich poświęcano na kapłanów, którzy nigdy żony nie mieli, albo tylko raz byli żonaci: ci zaś, którzy przyjęli wyższe święcenia, nie mogli się już żenić.
Powszechne stosowanie się do tego zwyczaju, wskazuje prawdopodobnie apostolski jego początek. Jeśli wyjątkowym sposobem z braku zdolnych do kapłaństwa święcono i żonatych, w takim razie wyrzekali się wspólnego pożycia małżeńskiego. Ale już na początku IV w. na koncylium w Elwirze w 305 r. wyraźnie zabroniono przypuszczać takich do kapłaństwa.
Ks. Antoni Wappler: Historya Kościoła Katolickiego 1899r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz