Mateusz z Aquasparta: Maryja najdoskonalszym wzorem

        Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona (Łk 10,41). Dziwnym się to wydaje i budzi pewne wątpliwości, że Ewangelię, która w znaczeniu dosłownym odnosi się do Marii Magdaleny, Kościół stosuje do Maryi, Bogarodzicy. Przecież, zdawać by się mogło, że nie ma nic wspólnego, co by je obydwie łączyło i brak jakiegokolwiek porównania między grzesznicą a Matką Bożą. Można jednak jasno dostrzec uzasadnienie tego faktu, gdy bardziej dokładnie rozważy się treść wspomnianej Ewangelii. W niej bowiem jest opisana doskonałość dwóch rodzajów życia. Jeden z nich wyraża się w pracy, drugi zaś w odpoczynku, jeden w działaniu, a drugi w kontemplacji. I dlatego jeden rodzaj nazywa się życiem czynnym, a drugi kontemplacyjnym. W Piśmie Świętym nie brak przykładów, które na to wskazują. I tak symbolem jednego jest Lea, a drugiego Rachel (por. Rdz 29,16nn), Piotr i Jan; bardziej wyraziście te dwa rodzaje życia są opisane na przykładzie Marii i Marty. W sposób najdoskonalszy zaś obydwa zostały zrealizowane przez chwalebną Dziewicę Maryję. Co bowiem tym dwom siostrom, albo jakimkolwiek innym świętym, zostało częściowo udzielone, to Maryi w całej pełni. Dlatego mówi św. Hieronim: Pozostałym zostało udzielone tylko po części, na Maryi zaś skupiła się cała pełnia łaski. (…)

ŚW. FRANCISZEK Z ASYŻU: List do wiernych

 W Imię Pańskie – Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

Wszystkim chrześcijanom – zakonnikom – duchownym i świeckim, mężczyznom i niewiastom, wszystkim, którzy mieszkają na całym świecie: brat Franciszek, sługa ich i poddany, składa hołd i uszanowanie oraz życzy im prawdziwego pokoju z nieba i szczerej miłości w Panu.

Będąc sługą wszystkich, mam obowiązek służyć wszystkim i udzielać wonnych słów mojego Pana. Zważywszy zatem, że z powodu choroby i słabości ciała nie mogę każdego z osobna osobiście odwiedzić, postanowiłem w tym liście i orędziu przekazać wam słowa Pana naszego Jezusa Chrystusa, który jest Słowem Ojca, i słowa Ducha Świętego, które duchem i życiem są (J 6, 64).

To Słowo Ojca tak godne, tak święte i chwalebne zwiastował Najwyższy Ojciec z nieba przez św. Gabriela, swego anioła, mające zstąpić do łona świętej i chwalebnej Dziewicy Maryi (por. Łk 1, 31), z której to łona przyjęło prawdziwe ciało naszego człowieczeństwa i naszej ułomności. Które, będąc bogate (2 Kor 8, 9) ponad wszystko, zechciało jednak z Najświętszą Dziewicą, swą Matką, wybrać ubóstwo. Bliski swej Męki święcił [Pan Jezus] paschę ze swymi uczniami i wziąwszy chleb (por. Mt 26, 26) dzięki czynił (por. Łk 22, 19) i błogosławił, i łamał (por. Mt 26, 26) mówiąc (por. Łk 22, 19): bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje. A wziąwszy kielich (por. Mt 26, 27) powiedział: To jest Krew moja Nowego Testamentu, która (por. Mt 26, 28) za was (por. Łk 22, 20) i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów (por. Mt 26, 28). Potem modlił się do Ojca mówiąc: Ojcze mój, jeśli to być może, niech odejdzie ode mnie ten kielich (por. Mt 26, 39). I stał się pot Jego jak krople krwi, spływającej na ziemię (Łk 22, 44). Poddał jednak swą wolę woli Ojca mówiąc: Ojcze, niech się dzieje wola Twoja (por. Mt 26, 42), nie jako Ja chcę, ale jako Ty (Mt 26, 39). Wola zaś Ojca była taka, aby Syn Jego błogosławiony i chwalebny, którego nam dał i który narodził się dla nas, ofiarował siebie samego przez własną krew jako ofiara i żertwa na ołtarzu krzyża nie za siebie, przez którego stało się wszystko (por. J 1, 3), ale za nasze grzechy, zostawiając nam przykład, abyśmy wstępowali w Jego ślady (por. 1 P 2, 21). I chce, abyśmy wszyscy zostali przez Niego zbawieni i przyjmowali Go czystym sercem i ciałem. Lecz niewielu jest takich, którzy pragną Go przyjmować i dostąpić przez Niego zbawienia, chociaż jarzmo Jego słodkie jest, a brzemię Jego lekkie (por. Mt 11, 30).

„Seibo no Kishi” - japoński "Rycerz Niepokalanej"

            

           Miesięcznik. „Seibo no Kishi” 聖母の騎士 (czyli „Rycerz Maryi-bez-grzechu”), założony został w 1930 roku w Nagasaki, dzięki staraniom o. Maksymiliana Kolbe i jego współpracowników. Miesięcznik ten był pierwszym japońskim czasopismem katolickim. W 1935 wychodził w nakładzie 70 tys. egzemplarzy.

Codzienna modlitwa Rycerza Niepokalanej - pamiętajmy!

                "O Maryjo bez grzechu pierworodnego poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają, a zwłaszcza za masonami i poleconymi Tobie".

Ojciec Maksymilian i Cudowny Medalik

              Dla Rycerzy Niepokalanej Cudowny Medalik jest zewnętrznym znakiem całkowitego oddania się Niepokalanej. Propagatorem tego sakramentalium był o. Maksymilian M. Kolbe. Poprzez Cudowny Medalik Maryja wskazała, jak rozpowszechniać królestwo Jezusowe, ukazując siebie jako Pośredniczkę Bożych łask.

Kogo diabeł chce uwieść, temu, pod jakimkolwiek pozorem, stara się odebrać Cudowny Medalik. To pokazuje doświadczenie. Nie dajmy się oszukać szatanowi. Maryja dała Cudowny Medalik, więc to nasza kulka, by trafić w serca.

o. Maksymilian M. Kolbe

Nie dajmy się oszukać szatanowi. (...) Wielu ludzi uciska zło moralne, którego symbolem jest wąż. Na Medaliku wąż jest pod stopami Niepokalanej, zgodnie z zapowiedzią Bożą, że Ona zetrze jego głowę. Obraz ten budzi u grzeszników ufność do Najświętszej Panny, stąd modlą się: "O Maryjo bez grzechu poczęta...", a Ona rozsiewa promienie łask, które oświecają umysły i rozpalają serca. Tą drogą następuje nawrócenie i uświęcenie.

o. Maksymilian M. Kolbe

Ojciec Maksymilian Kolbe o miłosierdziu

       "Mamusia jest narzędziem Miłosierdzia Bożego, a nie sprawiedliwości - pisał o. Maksymilian. - Dobry Bóg dał nam Mamusię, by nas nie karać. Bądź spokojny: oddaj się cały w ręce miłosiernej Opatrzności Bożej, to jest Niepokalanej".

o. Maksymilian Kolbe − Pisma, nr 852

"Oddać się zupełnie, z ufnością bez granic, w ręce Miłosierdzia Bożego, którego uosobieniem z Woli Bożej jest Niepokalana - pisał - Nic sobie nie ufać, bać się siebie, a bezgranicznie zaufać Jej i w każdej okazji do złego do Niej jak dziecko do matki się zwracać, a nigdy się nie upadnie. Twierdzą święci, że kto do Matki Bożej modli się w pokusie, na pewno nie zgrzeszy, a kto przez całe życie do Niej z ufnością się zwraca, na pewno się zbawi".

o. Maksymilian, 1925 r.

Ojciec Maksymilian Maria Kolbe o pełnieniu Woli Niepokalanej

              Razu pewnego powiedział ktoś: „Pełnijcie wolę Niepokalanej, a ja będę pełnił wolę Bożą”. Oczywiście jest to grube niezrozumienie i brak głębszego zastanowienia się. Bo gdyby wola Niepokalanej choć w czymś różniła się od woli Bożej, dowodziłoby to pewnej skazy w Niepokalanej. Bo upadki i niedoskonałości jedynie stąd u nas powstają, że wola nasza nie jest ściśle złączona z wolą Bożą. I zazwyczaj kiedy mówimy, że spełniając wolę przełożonych, tym samym pełnimy wolę Bożą, dodajemy zawsze zastrzeżenie, że o ile nie ma w tym jawnego grzechu. To zastrzeżenie dodają zawsze mistrzowie życia duchowego, gdy mówią lub piszą o posłuszeństwie. U Niepokalanej tego zastrzeżenia ani jakiegoś uzupełnienia nie ma. Pełnię wolę Niepokalanej i kropka. Powiedzenie „pełnię wolę Bożą” jest piękne i chwalebne, powiedzenie „pełnię wolę Niepokalanej” jest czymś więcej jeszcze, bo tym samym uwielbiam i oddaję większy hołd Bogu, który stworzył tak piękną i świętą istotę, która jest najściślej złączona z Bogiem. Bo gdy chwalimy i zachwycamy się jakimś pięknym obrazem, tym samym chwalimy i podziwiamy geniusz malarza, który ten piękny obraz namalował. Wszak mistrza i wybitny talent jego poznajemy jedynie z dzieł, jakie potrafił uczynić. Jak z tego wynika, możemy śmiało i bez żadnej obawy mówić, że pokarmem naszym jest pełnienie woli Niepokalanej.

Najświętsza Maryja Panna Różańcowa pogromczyni niewiernych

          Wspomnienie Matki Bożej Różańcowej zostało ustanowione na pamiątkę zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad wojskami tureckimi, odniesionego pod Lepanto (nad Zatoką Koryncką) 7 października 1571 r. Sułtan turecki Selim II (syn sułtana Sulejmana i Hürrem) pragnął podbić całą Europę i zaprowadzić w niej wiarę muzułmańską.

Ówczesny papież - św. Pius V, dominikanin, gorący czciciel Matki Bożej - usłyszawszy o zbliżającej się wojnie, ze łzami w oczach zaczął zanosić żarliwe modlitwy do Maryi, powierzając jej swą troskę podczas odmawiania różańca. Nagle doznał wizji: zdawało mu się, że znalazł się na miejscu bitwy pod Lepanto. Zobaczył ogromne floty, przygotowujące się do starcia. Nad nimi ujrzał Maryję, która patrzyła na niego spokojnym wzrokiem. Nieoczekiwana zmiana wiatru uniemożliwiła manewry muzułmanom, a sprzyjała flocie chrześcijańskiej. Udało się powstrzymać inwazję Turków na Europę.

Obietnice i zobowiązania szkaplerzne

                     16 lipca przypadało święto Matki Bożej Szkaplerznej. Warto poznać obowiązki i obietnice, związane z noszeniem szkaplerza… 

OBIETNICE SZKAPLERZNE

Cała maryjna tradycja Karmelu wiąże ze Szkaplerzem św. Dwie wielkie obietnice Maryi i dwie łaski, które z nich wypływają:

Kto w Nim umrze nie dozna ognia piekielnego
(słowa Matki Bożej wypowiedziane do św. Szymona). Maryja tym samym obiecuje wszystkim odzianym Szkaplerzem św. pomoc na drodze zbawienia.

Wybawienie z czyśćca w pierwszą sobotę po naszej śmierci
Jest to tak zwany przywilej sobotni. Matka Boża zapewniła rychłe wybawienie z czyśćca (bulla pap. Jana XXII w 1322 r.), tym, którzy nosząc Szkaplerz, zachowają czystość według stanu i wierność modlitwie: Ja, Matka w pierwszą sobotę po ich śmierci miłościwie przyjdę do nich i ilu ich zastanę w czyśćcu, uwolnię i zaprowadzę ich na świętą Górę żywota wiecznego. Maryja tym samym obiecuje wszystkim odzianym Szkaplerzem pomoc na drodze uświęcenia.

Jezus Chrystus Syn Boży

            "Zjawił się w tym czasie Mąż wielkiej cnoty, zwany Jezus Chrystus, który żyje z nami i uważany od pogan jako prawdziwy prorok. Uczniowie Jego nazywają Go Synem Bożym, wskrzesza umarłych i uzdrawia chorych. Wzrost tego Męża wyższy nad średni, postać Jego majestatyczna, budząca w patrzących nań miłość i bojaźń. Włosy Jego ciemno blond, równe, spadające w pierścieniach na ramiona i rozdzielone na środku głowy, podobnie jak u Nazarejczyków. Czoło ma gładkie i pogodne. Oblicze bez skazy zmarszczek, ozdobione wdziękiem i miłym uśmiechem. Nos i usta bardzo kształtne, broda gęsta takiej barwy jak i włosy, rozdzielona pośrodku. Wejrzenie Jego szczere a poważne, oczy koloru ciemnego, jaśniejące żywym światłem. W upomnieniach jest groźny, w radach uprzejmy i wymowny, w rozmowie miły i poważny. Nigdy nie widziano Go śmiejącego się, lecz często płaczącego. Cała Jego postać bardzo kształtna, ręce nadzwyczaj delikatne. Mówi mało, a zawsze mądrze i skromnie. Iście, jest to człowiek, który Swą osobliwością i pięknością przechodzi wszystkie syny ludzkie."

Źródło: modlitewnik Skarby Nieba, 1928, Nihil obstat 1930 r.

Św. Jan Maria Vianney o łasce kapłaństwa i Mszy świętej

O kapłaństwie:

"Kapłan jest człowiekiem, który otrzymał od Boga wszystkie jego władze. »Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam« - rzekł Pan do pierwszych kapłanów (J 20,21). »Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!« (Mk 16, 15). »Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi« (Łk 1O, 16). 

      Kiedy kapłan udziela wam rozgrzeszenia, nie mówi: »Bóg ci przebacza«, lecz »Ja odpuszczam tobie grzechy«. Podczas konsekracji nie mówi: »Oto Ciało Pana«, lecz mówi »Oto Ciało moje«. Gdyby nie było sakramentu kapłaństwa, nie mielibyśmy Pana wśród nas. Kto bowiem włożył Go do tabernakulum? Kapłan. Kto przyjął wasze dusze do Kościoła, kiedyście się narodzili? Kapłan. Kto karmi je, by miały siłę do ziemskiego pielgrzymowania? Kapłan. Kto przygotuje je, aby mogły stanąć przed Bogiem wykąpane we Krwi Jezusa Chrystusa? Kapłan. Zawsze kapłan. A kiedy dusza popadnie w grzech śmiertelny, kto ją wskrzesi do życia? Kto przywróci jej spokój sumienia? Tylko kapłan. Nie znajdziecie żadnego dobra, które pochodzi od Boga, żeby za nim nie stał kapłan.

Myśli o. Maksymiliana Marii Kolbego

 

Modlitwa to zapoznany, a jednak najpotężniejszy środek do przywrócenia pokoju w duszach, do dania im szczęścia, zbliżenia ich do miłości Bożej. Modlitwa odradza świat. Modlitwa jest warunkiem nieodzownym odrodzenia i życia każdej duszy.

Miłość nie polega na uczuciach, chociaż i te są dobrem (przypadłość); ale na cenieniu Pana Boga ponad wszystko (Tomasz Morus). - Żeby zrobić przyjemność jak największą Panu Bogu, unikaj nie tylko grzechu śmiertelnego i powszedniego, ale staraj się wypełnić także rady.

Naśladuj, co widzisz dobrego w innych.

Nic nie ufaj sobie: we wszystkim całkowicie zaufaj miłosierdziu Bożemu, co przez Niepokalaną cię prowadzi. 

Z ufnością czyń, co masz czynić, nie wdając się w sprawy innych; tak uzyskasz o wiele więcej czasu do wypełniania własnych obowiązków.

Dozwól się prowadzić, szczególnie w rzeczach, które ci się nie podobają.

15 obietnic Maryi dla tych, którzy będą odmawiać różaniec

       Różaniec w postaci wielokrotnego odmawiania Pozdrowienia Anielskiego upowszechniał św. Dominik, założyciel Zakonu Kaznodziejskiego (dominikanów), dlatego nazywa się go ojcem różańca do Najświętszej Maryi Panny.

Jednak Różaniec w obecnej formie ustalił się dopiero w XV w. dzięki innemu dominikaninowi,  Alanowi Rupe (zwanemu również Alan de la Roche), który żył w latach 1428-1475. On ustalił nazwę "Psałterz Maryi", jak też i liczbę 150 Zdrowaś, które podzielił na dekady (dziesiątki), każda przeplatana Modlitwą Pańską. On też założył pierwsze bractwo różańcowe w Douai w 1470 r. W 1464 r. ukazała mu się Najświętsza Maryja Panna. Poleciła mu propagować w swym imieniu Różaniec i zakładać bractwa różańcowe. Przekazała mu również 15 obietnic dla tych, którzy będą odmawiać Różaniec:

1. Ktokolwiek będzie mi służył przez odmawianie różańca świętego otrzyma wyjątkowe łaski.

Sposób odmawiania Różańca Świętego zalecany przez św. Ludwika Marię Grignion de Montfort

Veni, Sancte Spiritus...

Ogólne ofiarowanie tajemnic

Łączę się ze wszystkimi Świętymi, którzy są w Niebie i ze wszystkimi sprawiedliwymi, którzy są na ziemi: łączę się z Tobą Jezu mój, aby godnie chwalić twoją Świętą Matkę i chwalić Ciebie samego w Niej i przez Nią. Wyrzekam się wszystkich roztargnień, które mogą przyjść w czasie tego Różańca.
Ofiarujemy Ci Najśw. Dziewico to "Wierzę", aby uczcić Twoją wiarę tutaj na ziemi, i prosić Cię, abyś nam pozwoliła uczestniczyć w tej Twojej wierze.
Ofiarujemy Ci Panie to, "Ojcze nasz", aby adorować Cię w Twojej Jedności i uznać Cię czym jesteś, przyczyną i końcem wszystkich rzeczy.
Ofiarujemy Ci Trójco Przenajświętsza te trzy "Zdrowaś Maryjo", aby podziękować Ci za wszystkie łaski, których udzieliłaś Maryi i nam przez Jej pośrednictwo!

"Wierzę", jedno "Ojcze nasz", trzy "Zdrowaś Maryjo", "Chwała Ojcu".

17 lipca - 16 karmelitanek z Compiègne

 

Modlitwa kościelna.

           Boże, któryś boskim natchnieniem Twoim wzbudził w Błogosławionych Męczennicach Two­ich oddanie siebie w ofierze — w celu otrzymania zakończenia niezbożnego panowania — i wypro­szenia Twego miłosierdzia, wylaniem własnej krwi, spraw, błagamy Cię, ażebyśmy przez ich zasługi i za ich pośrednictwem skierowali całą naszą gorli­wość ku pozostaniu Tobie wiernymi.

Przez Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Amen.

Męczennice anty-katolickiej rewolucji francuskiej, Karmelitanki z Compiègne we Francji, zostały beatyfikowane 27 maja 1906 roku przez Św. Piusa X.

Święty nie jest dziadygą

 

Lipiec miesiącem Przenajdroższej Krwi Chrystusa

 

13 VII 1917. Trzecie Zjawienie się Matki Bożej w Fatimie

 

              Zbliżał się dzień 13 lipca. Trzeba było znów się udać na doliny Iria. Nie pójdę tam więcej — pomyślało sobie dziecko, a wieczorem dnia poprzedniego poszła do Franka i Hiacynty i rzekła:
— Jutro wy sami pójdziecie na dolinę. Ja pozostanę w domu. Gdy Pani o mnie zapyta, powiedzcie Jej, że dlatego nie przyszłam, bo się obawiam podstępu szatana. Radzę wam również, byście też tam nie poszły.
Franek jednak i Hiacynta inne mieli co do tego zdanie. Myśleli tylko o pięknej Pani. Postanowili więc spełnić Jej życzenie. Nie chce Łucja, to pójdą sobie sami — pomyśleli. Na tym więc wieczorem stanęło.
Ale dnia następnego znów byli niezdecydowani. Jak to iść samym. Poszli namówić wpierw Łucję. Gdy ta jednak trwała przy swoim, stanęli bezradni i popłakali się nawet. Bali się po prostu iść sami.
Łucja dała się w końcu uprosić. Zwłaszcza, że — jak później wyznała — dnia tego straciła już wiele ze swej stanowczości Od samego ranka czuła, że popycha ją tam jakaś siła, której nie potrafi się oprzeć. Poszła więc ze swoim wujem i z dwojgiem dzieci na miejsce zjawisk.

Strona Rycerza Niepokalanej dla mieszkańców Białorusi

 

Strona dostępna pod linkiem:

https://militia-immaculatae.by/?fbclid=IwAR0D654NZOk9TiY12iieywYZQx7qYlE4q80Mi7_MLFAuLD3pDFC5KzwvN_M

John Kenneth Weiskittel "Bankructwo Kościoła soborowego"

 

John Kenneth Weiskittel "Bankructwo Kościoła soborowego"

Warszawa 2023, Biblioteka "Szczerbca" t. XXI, s. 296

 

Spis rzeczy:

 

Od Wydawcy - s. 3

Wolnomularstwo a Kościół Soborowy - s. 5

Akta Bugniniego. Analiza przewrotu w Kościele - s. 27

Zagadka Jana Pawła II - s. 97

Asyż. Pogańska pieśń Kościoła soborowego - s. 160

Krzyż w cieniu Sziwy - s. 181

Soborowe „katolickie voodoo” - s. Od Wydawcy - s. 3

Wolnomularstwo a Kościół Soborowy - s. 5

Akta Bugniniego. Analiza przewrotu w Kościele - s. 27

Zagadka Jana Pawła II - s. 97

Asyż. Pogańska pieśń Kościoła soborowego - s. 160

Krzyż w cieniu Sziwy - s. 181

Soborowe „katolickie voodoo” - s. 215

Za:  http://www.archipelag.org.pl/sklep/prasa/287-john-kenneth-weiskittel-bankructwo-kosciola-soborowego.html

Św. Jan Maria Vianney: Grzech nieczystości

 

Matka Boża Fatimska – Królowa Różańca Świętego

„Różaniec to łańcuch, który unosi nas do Boga i z nim wiąże.”

Siostra Łucja z Fatimy

       Różaniec jest niezbędny! To niebiosa chcą, by go odmawiać! Podczas wszystkich objawień fatimskich Maryja prosiła o codzienną modlitwę różańcową, a w ostatnim – 13 października 1917 r. – przedstawiła się jako Królowa Różańca Świętego.

9 lipca – Śś. Męczennicy z Gorkum

          Śś. Męczennicy z Gorkum – grupa dziewiętnastu katolickich męczenników, którzy zostali zamordowani 9 lipca 1572 r, ze względu na swe przywiązanie do papiestwa i wiarę w obecność Chrystusa pod Postaciami Eucharystycznymi w holenderskim mieście Gorkum.

W czerwcu 1572 r. kalwini odebrali z rąk hiszpańskich Dordrecht i Gorkum w Holandii. Uwięzili wówczas mieszkających w Gorkum franciszkanów: gwardiana Mikołaja Picka, wikarego domu Hieronima z Weert, Teodoryka Endem z Amersfoort, Nikazjusza Jonsona z Heeze, Willada z Danii, Gotfryda z Melveren, Antoniego z Weert, Antoniego z Hoornaert i Franciszka Roye z Brukseli, a także braci zakonnych: Piotra z Asche i Korneliusza Wijk z Dorestat. Uwięziono również księży diecezjalnych: Leonarda Vechela z Hertogenbosch i jego wikarego Mikołaja Janssena, nazywanego Poppelem. Po nich uwięziono Godfryda van Duynsen – kapłana, który duszpasterzował w swym rodzinnym mieście, oraz Jana Lenartza, augustianina, ojca duchownego mniszek gorkumskich.

Nowy numer "Rycerza Niepokalanej 1922" 16-17 (319-320)

  

Numer dostępny w Kaplicy pw. Matki Bożej Królowej Polski x. Rafała Trytka ICR (Kraków, ul Sarego 18/2) oraz pod adresem: glostradycji@gmail.com