Życzenia od Redakcji "Rycerza Niepokalanej 1922".

 

Wielka Sobota i święcenie pokarmów w Niepokalanowie - życzenia Ojca Kolbe

          Niewiele wiemy, jak wyglądały w okresie przedwojennym Święta Wielkanocne w niepokalanowskim klasztorze. W kronikach znajdziemy nieliczne wzmianki na ten temat.

               Wielka Sobota każdego roku "jako preludium świętowania wypełniona była wszelkiego rodzaju przygotowaniami. W wieczór Wielkosobotni, od granicy szczytów Tatr aż po bursztynowe fale Bałtyku rozbrzmiewały dzwony wieży kościelnych podając sobie nawzajem radosne Alleluja! Melodię te podchwycił i nasz niepokalanowski dzwonnik i brzmiał wesoło Zmartwychwstałem. O godzinie ósmej wieczór odprawiła się rezurekcja, przy licznie zgromadzonej ludności. Nastał nareszcie upragniony dzień Wielkanocy, pierwszy dzień świąt". Taki opis zamieszczono w Kronice niepokalanowskiej w 1937 r. Dalej można w niej przeczytać, że o. Gwardian, Maksymilian M. Kolbe, w krótkich słowach wyjaśnił znaczenie Zmartwychwstania. Zachęcił też braci do odnowienia się i zapytał, co jako rycerze Niepokalanej powinniśmy zrobić? W Kronice czytamy: "My musimy starać się w pierwszym rzędzie o swe własne, duchowe odrodzenie, o odrodzenie własnej duszy, aby się stać coraz bardziej wierniejszym Niepokalanej, a przez Nią Chrystusowi. Musimy się stać takimi naśladowcami Chrystusa, jakim był Apostoł Narodów - św. Paweł i żyjmy tak, abyśmy z czystym sercem mogli powiedzieć za św. Pawłem: «Bądźcie naśladowcami Chrystusa tak jak ja nim jestem»".

Ojciec Maksymilian Maria Kolbe: Własne media

 

Św. Jan Maria Vianney: Ten świat przeminie

 

Święty Jan Bosko: Bycie dobrym...

 

Święty Ignacy Loyola: To co pochodzi od Boga

 

25 marca 1991 roku, w Wielki Poniedziałek zmarł abp Marcel Lefebvre

 

Modlitwa błagalna świętej Gemmy Galgani

 

św. Tomasz z Akwinu: Z szacunku dla Sakramentu

 

Modlitwa Świętego Franciszka z Asyżu

       „Panie, pomóż mi przeżyć ten dzień, po cichu, łatwo. Aby oprzeć się na Twej wielkiej sile, ufnie i spokojnie. Czekając na rozwój Twojej woli, cierpliwie, spokojnie. Spotykać innych, spokojnie, radośnie. Stawić czoła jutrzejszemu dniu, pewnie i odważnie. ”

Św. Franciszek z Asyżu

Opatrzność Boża - Psalm 91

 

Papież św. Pius X: Co to znaczy być katolikiem integralnym?

 

Schody św. Józefa

           W Santa Fe (USA) znajduje się kaplica sióstr loretanek, której wnętrze zdobią niesamowite schody wybudowane w 1878 roku, które powstały w cudownych okolicznościach. Mówi się, że wykonał je sam św. Józef.

- Współczesna nauka ma trudności z wytłumaczeniem niektórych kwestii związanych z ich budową.

- Według praw fizyki schody nie mają prawa się trzymać. Powinny były runąć choćby pod ciężarem jednej osoby.

- Przy ich budowie nie użyto ani jednego gwoździa, śrubki, czy kleju.

- Cieśla wykonał dwie doskonałe spirale, na których położył 33 stopnie…

- Schody wykonano z gatunku świerku, który najbliżej od Santa Fe występuje na Alasce (odległość 6000 km).

- Aby wykonać kopię tej wybitnej sztuki ciesielskiej, trzeba by zatrudnić 6 fachowców oraz inżyniera oraz użyć precyzyjnych aparatów mierniczych oraz narzędzi do naginania drewna pod żądanym kątem.

- Konstrukcja do dziś uchodzi za nowatorską.

O. Maksymilian Kolbe: Przede wszystkim unikaj smutku i zmartwień

            Przede wszystkim unikaj smutku i zmartwień, bo nie ma racji do smutku. Czyż Opatrzność Boża nie kieruje światem? Czy może się wydarzyć cokolwiek, o czym by Pan Bóg nie wiedział i nie dopuścił? Jeżeli zaś On to dopuszcza, to bez wątpienia dla dobra naszego. Stąd i Twoje cierpienia, które opisujesz i które rzeczywiście są przykre, nie powinny Ci odbierać pokoju, ani trapić. Zło mieszka jedynie w woli. Jeżeli wola chce dobrze, to chociażby nie wiem co wbrew tej woli się działo, to ona za to nie odpowiada. Trapienie się w tych wypadkach drażni jeszcze bardziej nerwy i przyczynia się do tym większych zaburzeń. - Więc pokoju, dużo, bardzo dużo pokoju w oddaniu się całkowitym na Wolę Bożą, Wolę Niepokalanej we wszystkim. Nie pragnijmy ani mieć więcej czasu ni mniej, ani innego zajęcia niż mamy, ani też innego miejsca niż to, gdzie nas Opatrzność Boża umieściła.

O. Maksymilian Kolbe

Ojciec Pio: Msza święta

 

Ojciec Charbel Makhlouf: Zwyciężaj zło miłością

 

Ojciec Kolbe - zima 1941

Zima 1941 roku. Zdjęcie wykonane na 3 tygodnie przed aresztowaniem o. Maksymiliana, który stoi obok oficera Wehrmachtu (który okupował klasztor) i br. Iwo Achtelika.

***

"Czy był ktoś w Polsce podczas wojny tak odważny, aby dać się sfotografować z niemieckim oficerem – podporucznikiem z wrogiego obozu niemieckiego? Ty, ojcze Maksymilianie, byłeś jedyny w Polsce, który nie odmówił młodemu żołnierzowi z Bawarii, proszącemu o wspólną fotografię razem ze mną. (...) na jego prośbę zezwoliłeś bratu artyście namalować duży obraz Niepokalanej dla jego matki w Bawarii."

(br. Iwo Achtelik)

fot. Archiwum Niepokalanów koloryzowane

Modlitwa przed ukrzyżowanym Panem Jezusem

 

Apb Józef Sebastian Pelczar: Na czym polega pokora?

»Jeżeli kto buduje dom, kładzie najpierw fundament, tym głębszy i silniejszy, im wyższy i trwalszy ma być budynek. Fundamentem w życiu duchowym jest pokora […].

Na czym polega pokora?

Czy na tym, by ustawicznie powtarzać: prochem jestem i nędznym grzesznikiem? Nie, bo wielu tak mówi, a jednak nie są pokorni. Czy na tym, by nosić lichą szatę, spełniać posługi, mieć pokorną postawę? Nie, bo wielu tak czyni, a jednak daleko im do pokory.

A więc na czym polega?

Na poznaniu i umiłowaniu własnej niskości, czyli - jak mówi św. Bernard - „pokora jest to cnota, przez którą człowiek w prawdziwym poznaniu siebie sobą samym gardzi”. […]«

Cytat z dzieła Arcybiskupa Józefa Sebastiana Pelczara - „Życie duchowe, czyli doskonałość chrześcijańska”

Kardynał Stefan Sapieha: Kształtowanie młodzieży

 

Papież Leon XIII: Rządzący państwem...

 

Hiacynta Marto: Niepokalane Serce Maryi

 

Ojciec Maksymilian Maria Kolbe: Kto się modli mało

 

Nabożeństwo Pierwszych Sobót

 

Św. Tomasz z Akwinu: Heretycy popełniają grzech...

 

Któryś za nas cierpiał rany

 

Ks. Félix Sardá y Salvany: Liberalizm wszelkich odcieni potępiony przez Kościół

         Liberalizm każdego stopnia i wszelkich postaci został formalnie potępiony – tak dalece że, niezależnie od motywów swojej wewnętrznej zjadliwości, jest on objęty formalnym zakazem Kościoła, który jest wystarczający dla wszystkich wiernych katolików. Byłoby niemożliwe, aby błąd tak rozpowszechniony i tak radykalny uniknął potępienia.

Po swoim ukazaniu się we Francji w czasie Rewolucji [1789-1799] słynna Deklaracja Praw Człowieka – zawierającą w zalążku wszystkie głupstwa liberalizmu – została potępiona przez Piusa VI (1775-1799). Później ta zgubna doktryna zainfekowała wszystkie kraje Europy. W Hiszpanii najpierw przyjęła nazwę liberalizmu, pod którą odtąd jest wszędzie znana.

Ks. Félix Sarda y Salvany: O bezbożnej szkole laickiej

Ks. Feliks Sarda y Salvany (1841-1916), nieprzejednany wróg liberalizmu i znakomity katolicki polemista.     

       W latach 1890-1891 pojawiło się we Francji trzytomowe autoryzowane tłumaczenie kilku dzieł ks. Feliksa Sarda y Salvany zatytułowane Zło społeczne. Jego przyczyny i środki zaradcze. Rozmaitości i kontrowersje dotyczące głównych kwestii religijnych i społecznych czasów obecnych (wydawnictwo P. Lethielleux, Paryż). Jest to prawdziwe kompendium wiedzy dla katolika integralnego, czyli antyliberała, zawierające doskonałą analizę „zła społecznego”, jego przyczyn i różnych przejawów oraz środków zaradczych.

Dom Prosper Guéranger: W protestantyzmie...

 

Wybór kardynała Pacelliego na Papieża

2 marca 1939 r. kard. Eugenio Pacelli został wybrany na papieża i przyjął imię Pius XII.

Ostatni katolicki papież. Jednocześnie jest to też rocznica jego urodzin.

Za: www.facebook.com/photo/?fbid=821480813359221&set=a.473073458199960

OJCIEC WENANTY KATARZYNIEC W OCZACH O. MAKSYMILIANA KOLBE

         Po raz pierwszy o. Maksymilian i o. Wenanty Katarzyniec spotkali się w 1908 r. we Lwowie, przy "kamiennym stole w ogrodzie klasztornym". Maksymilian kształcił się wtedy w niższym seminarium, a Wenanty przyjechał jako kandydat do Zakonu z rodzinnej Kamionki Strumiłowej. Od Maksymiliana był starszy o pięć lat (ur. 7 października 1889). Imponował chłopcom z niższego seminarium tym, że skończył seminarium nauczycielskie we Lwowie i to celująco. Jednak Rajmund Kolbe na co innego zwrócił uwagę. "Nie zapomnę nigdy - wyznał po latach - skromności, jaka tchnęła z całej jego postaci".

Po raz drugi spotkali się, a nawet spędzili razem wakacje w Kalwarii Pacławskiej. Maksymilian ukończył nowicjat i ostatnią klasę gimnazjalną, a Wenanty studiował już w Krakowie teologię. Szła za nim sława, że to najzdolniejszy z kleryków, co Maksymilian łatwo rozpoznał z prowadzonych z nim rozmów, w których "zdradzał dużo wiedzy i bystrości umysłu".