Niniejsza strona "Rycerza Niepokalanej 1922", jest jedynym oficjalnym organem Rycerstwa Niepokalanej 1917 w Polsce oraz III Zakonu Od Pokuty

 Drodzy Wierni!

     Jak zauważyliście zostało wznowione wydawanie pisma „Rycerz Niepokalanej 1922” w formie miłej dla serca i duszy każdego katolika: w duchowości o. Maksymiliana Kolbe, w duchu miłości Pana Boga i Niepokalanej Matki Najświętszej, bez żadnych naleciałości modernistycznych.
W obecnych czasach, pismo to katolickie w swej formie i przekazie napotyka wiele różnych przeszkód i barier, co blokuje jego rozwój i dotarcie do szerszego grona odbiorców.
Jedną z nich jest nikły zasób środków finansowych, z którymi boryka się Redakcja. Jednakże mocno wierzymy, iż Najświętsza Maryja Panna, która jest patronką „Rycerza” dopomoże nam w szerzeniu Jej wielkiego miłosierdzia i miłości poprzez pomoc w wydawaniu Jej miesięcznika i docieraniu do coraz to nowych środowisk tak w Kraju jak i za granicą.
„Na końcu Moje Niepokalane Serce zatriumfuje!”Matka Boża w Fatimie
W Jezusie i Maryi Brat Rajmund
Prosimy o dobrowolna ofiarę na konto: 
Bank PKO S.A.      46124042721111000048322759
Dobra jest modlitwa z postem, a jałmużna więcej znaczy, niźli chowanie skarbów złota, albowiem jałmużna od śmierci wybawia, ona oczyszcza grzechy i czyni, że się znajduje miłosierdzie i żywot wieczny – Tob 12, 8–9

wtorek, 28 listopada 2023

Św. Katarzyny Labouré, Dziewicy; Św. Jakuba z Marchii, Wyznawcy

1. Św. Katarzyny Labouré, Dziewicy.

       Ur. 2259 1806 r. Na Chrzcie dano jej imię Zoe. Mimo trudności wstąpiła do Sióstr Miłosierdzia. W zakonie przyjęła imię Katarzyny. Miała kilkakrotne widzenie Najświętszej Maryi Panny, a między nimi o Cudownym Medaliku. Do końca życia pracowała w cichości, zajmując się opieką nad starcami. Odznaczała się pokorą, doskonałym zachowaniem Reguł i wielkim poświęceniem dla drugich. Umarła 31 grudnia 1876 r. w Paryżu. Kanonizowana 27 lipca 1947 r.

2. Św. Jakuba z Marchii, Wyznawcy. 

      Ur. 1394 r. Wstąpił do Braci Mniejszych. Oddawał się nadzwyczajnym umartwieniom. Jako kapłan poświęcił się pracy kaznodziejskiej przez tak zwanych Fraticelli. żarliwy to Chwałę Bożą i zbawienie dusz wędrował jako kaznodzieja nie tylko we Włoszech, ale też w Niemczech i Czechach, gdzie nawrócił wielu husytów. Udał się nawet do Danii i Norwegii, głosił kazania na Węgrzech i w Polsce. Swoją wymową porywał tłumy słuchaczy. Współpracował z Św. Janem Kapistranem i Św. Bernardynem nad reformą swego Zakonu. Uczestniczył w Soborze Florenckim, a przez Papieży był tak wielce ceniony, że kilkakrotnie zlecali mu ważne sprawy. Obok pracy apostolskiej działał też społecznie, zakładając w wielu miastach banki pobożne. Po 40 latach pracy apostolskiej umarł 28 listopada 1476 r. w Neapolu. Kanonizowany 10 grudnia 1726 r.

o

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)