Podstawowe cele zostały zarzucone przez oficjalne struktury Rycerstwa Niepokalanej po Vaticanum II czy to otwarcie czy to implicite. Również tzw. Rycerstwo Niepokalanej tradycyjnej obserwancji, funkcjonujące przy Neo-fsspx, rozmyło cele oryginalnego M.I. z powodu chęci przypodobania się modernistycznym heretykom (okupującym stolice biskupie Kościoła katolickiego), formalnie niebędącym w posiadaniu autorytetu kościelnego. Z tego powodu należy te obydwa niby-rycerstwa, które skapitulowały przed najgorszym wrogiem Kościoła jakim jest modernizm uznać za uzurpacje. (x.Rafał Trytek)
„Rycerz Niepokalanej” został założony przez o. Maksymiliana Marię Kolbego, który był jego redaktorem naczelnym. Pierwszy numer czasopisma ukazał się w styczniu 1922, a według zapowiedzi o. Kolbego celem „Rycerza Niepokalanej” jest nie tylko pogłębić i umocnić wiarę, wskazać prawdziwą ascezę i zapoznać wiernych z mistyką chrześcijańska, ale także w myśl zasad „Milicji Niepokalanej”, starać się o nawrócenie katolików”. W pierwszym wydaniu miesięcznika ze stycznia 1922 o. Kolbe ogłosił patronem „Rycerza Niepokalanej” zmarłego w roku 1921 o. Wenantego Katarzyńca. Do października 1922 miesięcznik był wydawany w Krakowie (w konwencie oo. franciszkanów przy Placu Wszystkich Świętych 5), później w Grodnie, a od 1927 w Niepokalanowie. Już podczas wojny, w grudniu 1940, o. Maksymilian wyprosił u władz niemieckich zgodę na jednorazowe wydrukowanie „Rycerza Niepokalanej” w nakładzie 120 tys. egzemplarzy. W 1952 pismo w Polsce przestało się ukazywać, gdyż władze PRL zakazały jego wydawania.
W roku 1971 r., polscy franciszkanie rozpoczęli we Włoszech w Santa Severa pod Rzymem wydawanie "Rycerza Niepokalanej" dla Polaków mieszkających na emigracji a w 1981 r. wznowiono wydawanie "Rycerza Niepokalanej" w Niepokalanowie. Wydawana jest również japońska edycja tego miesięcznika. "Seibo no Kishi" (czyli "Rycerz Maryi-bez-grzechu"). Założony został w 1930 roku w Nagasaki, dzięki staraniom o. Maksymiliana Kolbe i jego współpracowników. Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż tak wznowienie wydawania pisma w roku 1971 na obczyźnie jak i w roku 1981 w Polsce miało miejsce po tragicznym w swych skutkach tzw. soborze Watykańskim II (1962-65) i w swej treści i założeniach oba pisma były wydawane w jego duchu, trudno, więc uznać je za kontynuację „Rycerza Niepokalanej” wydawanego przez o. Maksymiliana Kolbe. Inny duch, inna tak naprawdę religia...
Dlatego też jako rzymscy katolicy integralni musimy powrócić do pierwotnych założeń Rycerstwa Niepokalanej, musimy pozostać wierni jej założycielowi o. Kolbe - musimy być wolni od wszelkiej zarazy modernizmu, ekumenizmu i wolności religijnej. Musimy pozostać wiernymi członkami Kościoła Chrystusowego - Kościoła Rzymskokatolickiego.
"Im bardziej będziemy Niepokalanej, tym też doskonalej zrozumiemy i pokochamy Pana Jezusa, Boga Ojca i całą Trójcę Przenajświętszą" - o. Maksymilian M. Kolbe
Brat Rajmund tOF
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz