Piastunie ran Chrystusowych, św. Franciszku, oto ja NN postanawiam poświęcić się dzisiaj tobie i być gorliwym naśladownikiem twoim. Weźmij mię łaskawie w swoją opiekę i miej o mnie staranie, jako o pokornym dziecku swoim. A jako ojciec wątłe i ułomne dziecię kocha więcej i czuwa nad niem troskliwiej, tak i ty wychowawco tysiąca zakonników miej dla mnie szczególniejsze względy, gdyż jestem opuszczonym, słabym, biednym i prześladowanym przez złych przeciwników moich.
Tymi słowami prorok Symeon zapowiedział Maryi, podczas ofiarowania Jezusa w świątyni, cierpienie. Maryja, jako najpokorniejsza i najwierniejsza Służebnica Pańska, miała szczególny udział w dziele zbawczym Chrystusa, wiodącym przez krzyż.
Przez wiele stuleci Kościół obchodził dwa święta dla uczczenia cierpień Najświętszej Maryi Panny: w piątek przed Niedzielą Palmową - Matki Bożej Bolesnej i 15 września - Siedmiu Boleści Maryi. Pierwsze święto wprowadzono najpierw w Niemczech w roku 1423 w diecezji kolońskiej i nazywano je "Współcierpienie Maryi dla zadośćuczynienia za gwałty, jakich dokonywali na kościołach katolickich husyci". Początkowo obchodzono je w piątek po trzeciej niedzieli wielkanocnej. W roku 1727 papież Benedykt XIII rozszerzył je na cały Kościół i przeniósł na piątek przed Niedzielą Palmową.
Ryt zdwojony większy. Szaty białe.
Święto dzisiejsze jest pamiątką nadania N.M. Pannie imienia. Maryja znaczy po hebrajsku : « Pani » « Domina ». Istotnie jej godność macierzyństwa Syna Bożego, daje jej słusznie tytuł Pani całego wszechświata. « To też do jej oblicza prosić będą wszyscy możni tego świata ».
