Niniejsza strona "Rycerza Niepokalanej 1922", jest jedynym oficjalnym organem Rycerstwa Niepokalanej 1917 w Polsce oraz III Zakonu Od Pokuty

 Drodzy Wierni!

     Jak zauważyliście zostało wznowione wydawanie pisma „Rycerz Niepokalanej 1922” w formie miłej dla serca i duszy każdego katolika: w duchowości o. Maksymiliana Kolbe, w duchu miłości Pana Boga i Niepokalanej Matki Najświętszej, bez żadnych naleciałości modernistycznych.
W obecnych czasach, pismo to katolickie w swej formie i przekazie napotyka wiele różnych przeszkód i barier, co blokuje jego rozwój i dotarcie do szerszego grona odbiorców.
Jedną z nich jest nikły zasób środków finansowych, z którymi boryka się Redakcja. Jednakże mocno wierzymy, iż Najświętsza Maryja Panna, która jest patronką „Rycerza” dopomoże nam w szerzeniu Jej wielkiego miłosierdzia i miłości poprzez pomoc w wydawaniu Jej miesięcznika i docieraniu do coraz to nowych środowisk tak w Kraju jak i za granicą.
„Na końcu Moje Niepokalane Serce zatriumfuje!”Matka Boża w Fatimie
W Jezusie i Maryi Brat Rajmund
Prosimy o dobrowolna ofiarę na konto: 
Bank PKO S.A.      46124042721111000048322759
Dobra jest modlitwa z postem, a jałmużna więcej znaczy, niźli chowanie skarbów złota, albowiem jałmużna od śmierci wybawia, ona oczyszcza grzechy i czyni, że się znajduje miłosierdzie i żywot wieczny – Tob 12, 8–9

niedziela, 30 marca 2025

4 Niedziela Wielkiego Postu (Niedziela Laetare)

Domínica IV in Quadragésima Lætáre

Z dzisiejszą niedzielą rozpoczyna się druga połowa Wielkiego Postu. Połowa trudu i umartwienia wielkopostnego minęła, szybko zbliża się Wielkanoc z obfitością łask płynących z Chrztu i Eucharystii. Dlatego teksty dzisiejszej Mszy świętej tchną radością. Kościół święty, nowa Jerozolima, cieszy się obfitością dóbr nadprzyrodzonych, którymi obdarza swe dzieci. W średniowieczu nazwano dzisiejszą niedzielę niedzielą róż, ponieważ w tym dniu obdarowywano się pierwszymi kwiatami róży.

środa, 26 marca 2025

Przeproszenie Pana Jezusa

              Panie, Tyś Królem moim i Bogiem, do Ciebie więc biegnę. Oddaję pokłon najniższy, oświadczam przed Tobą, poddaństwo moje. Tyś Ojcem moim najdroższym, oto ja syn marnotrawny, w Tobie ufność pokładając, zlitowania Twojego żebrzę.— Tyś moim Panem, ja sługą ubogim, który Ci winien dziesięć tysięcy talentów; otóż upadam przed Tobą i proszę, abyś miał jeszcze cierpliwość dopóki nie wypłacę Tobie do ostatniego grosza. — Tyś dobrym Pasterzem, a ja owieczką zgubioną; ale znalazłszy Cię tutaj, wracam do Ciebie, wszakże mnie przyjmiesz i na ramionach Twych świętych, do niebieskiej owczarni zaniesiesz. — Ty jesteś Nauczycielem, a ja Twym uczniem; chciejże mnie nauczyć co mam czynić, abym Cię skutecznie przeprosił i nigdy już Tobie się nie naraził. Ty jesteś Lekarzem z nieba mi danym; uleczże wszelkie skażenie ciała mojego, wszelką ułomność duszy grzechem zmazanej.